Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym mieście. Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. Dz 8,5-8.14-17
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?".
Znamy to powiedzenie, że słowa pouczają, przykłady zaś pociągają. Potwierdziło się to w działalności misyjnej diakona Filipa w mieście Samarii opisanej w dzisiejszym, niedzielnym pierwszym czytaniu. Tłumy spośród mieszkańców tego miasta z uwagą i skupieniem wsłuchiwały się w nauczanie Filipa, które potwierdzały i uwiarygodniały znaki czynione przez niego. Wobec mocy jego słów bezradne były złe duchy, które wychodziły z opętanych. Słowo to przywracało też zdrowie chromym i sparaliżowanym. Wszystkich ogarniała głęboka i wielka radość.
Czy ja w swym codziennym świadectwie pamiętam o wzajemnym przenikaniu się słowa i czynu? Czy moje słowa nie przeczą moim czynom, czy też czyny nie podważają prawdziwości moich słów? Czy moje świadectwo jest wiarygodne? Czy dzięki niemu moi bracia i siostry skuteczniej radzą sobie ze złem, z dźwiganiem krzyża choroby? Czy dzięki mojemu świadectwu ogarnia ich radość czy może smutek i przygnębienie, ogarnia ich pewność w wierze czy wątpliwości?
Apostołowie i Kościół w Jerozolimie bardzo szybko zareagował na wspaniałe wieści docierające z Samarii. Apostołowie i Kościół w Jerozolimie zdawał sobie sprawę, posiadając swą wiedzę z własnego doświadczenia, jak ważną role w rozwoju wiary ma dar Ducha Świętego, współpraca nowo nawróconych z Duchem Świętym. Sam chrzest jest początkiem życia wiary, aby owocnie iść dalej potrzeba prowadzenia Ducha. Moc Ducha potrzebna jest też, aby nie tylko wysłuchać Słowa ale i je wypełnić. Wysłani Piotr i Jan, jak kiedyś sami w wieczerniku, tak teraz modlą się o dar Ducha Świętego dla mieszkańców Samarii.
Ja jestem ochrzczony i zapewne bierzmowany, czy jestem tego świadomy? Czy tylko o tym wiem, czy też tym żyję? Czy codziennie modlę się o wierne wypełnienie zobowiązań wypływających z Chrztu świętego? Czy w ich realizacji wzywam pokornie i usilnie pomocy, wsparcia, światła Ducha Świętego, korzystam z Jego darów, które otrzymałem z chwilą bierzmowania? Czy o owocną współpracę z Duchem Świętym modlę się też dla moich współwyznawców?
Jak najlepiej przygotuję się do Uroczystości Zesłania Ducha Świętego! Pomodlę się za tych, którzy w tym roku szkolnym przyjęli sakrament bierzmowania, aby w życiu owocnie współpracowali z Duchem Świętym.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga.
Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie - owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Morze na suchy ląd zamienił,
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy,
Jego potęga włada na wieki...
Ps 66,6-7
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą.
Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Niech cała ziemia chwali swego Pana
******
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej - www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/index1.php?st=cale&typ=lectio
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz