Propozycja kontemplacji ewangelicznej według "lectio divina"
XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA
31 lipca 2011 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: "Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!" Lecz Jezus im odpowiedział: "Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!" Odpowiedzieli Mu: "Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb". 18 On rzekł: "Przynieście Mi je tutaj!" Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
Mt 14,13-21
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?".
Jezus usuwa się od tłumów na miejsce pustynne. Pragnie być niejako sam na sam z wiadomością o śmierci Jana Chrzciciela swego poprzednika i jednocześnie krewnego. Jan jako poprzednik zapowiadał przyjście Mesjasza czyli Jezusa. Swoją śmiercią zapowiedział więc jaki czeka Mesjasza ostateczny los, zapowiedział Jego śmierć.
Są także i w naszym życiu takie chwile, momenty, że trzeba nam usunąć się od tłumów, które nas otaczają na co dzień, opuścić rodzinę, przyjaciół, znajomych. Wyjechać na rekolekcje, do lasu poza miasto, wyjść do parku, zaszyć się w kościele w kaplicy adoracji Najświętszego Sakramentu. Są w naszym życiu wydarzenia, sprawy, które trzeba nam przemyśleć, przemodlić, rozważyć na samotności, sam na sam z Panem Bogiem, jak najdalej od wrzawy i zgiełku, hałasu i huku.
Tłumy nie pozwoliły długo być Jezusowi w samotności, cieszyć się miejscem odosobnionym. Bardzo szybko dowiedziały się gdzie jest i przyszły do Niego, a nawet Go uprzedziły. Jak czytamy, Pan Jezus nie miał do nich pretensji. Przyjął ich z sercem pełnym litości i zatroskania. Uzdrowił schorowanych a następnie w cudowny sposób wszystkich nakarmił, nakarmił do sytości.
Nam też często nie pozwalają zasmakować samotności, cieszyć się przebywaniem w miejscu odosobnionym. Ciągle ktoś nas szuka, potrzebuje, ma do nas pilną sprawę, chce z nami załatwić jakiś interes, pragnie porozmawiać, przed nami się wygadać czy też tak po prostu z nami pobyć, nacieszyć się naszą obecnością. Nie dziwmy się temu, nie irytujmy z tego powodu, starajmy opanować budzące się w nas zdenerwowanie. Na ile to możliwe zrezygnujmy z naszej samotności, pozwólmy wejść na nasz teren odosobnienia, poszukującym nas bliźnim. Wsłuchajmy się w ich potrzeby. Na miarę możliwości pomóżmy. Może nie wiele mamy. Prośmy Pana, aby to niewiele pomnożył. Ale kiedy wyczujemy, że nasi bliźni tak naprawdę nic nie potrzebują, że nas odszukali, aby nam po przeszkadzać, zakłócić naszą samotność, nasz odosobnienie. Stanowczo choć z miłością ich odprawmy. Kiedy trzeba brońmy naszej samotności, naszego odosobnienia.
Pomodlę się o dobrą pogodę dla rolników zbierających plony ziemi.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie - owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie,
a Ty karmisz ich we właściwym czasie.
Ty otwierasz swą rękę
i karmisz do syta wszystko, co żyje...
Ps 145,15-16
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Otwierasz rękę, karmisz nas do syta
*****
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej - www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/index1.php?st=cale&typ=lectio
czwartek, 28 lipca 2011
czwartek, 14 lipca 2011
Propozycja kontemplacji ewangelicznej wg Lectio Divina 17 lipca 2011 r. XVI NIEDZIELA ZWYKŁA - rok A
Propozycja kontemplacji ewangelicznej wg Lectio Divina
17 lipca 2011 r.
XVI NIEDZIELA ZWYKŁA - rok A
I. Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: "Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!" On odpowiedział: "Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
(Mt 13,36-39)
II. Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?"
Pan spełnia prośbę uczniów i wyjaśnia im znaczenie wcześniej opowiedzianej przypowieści.
Trzeba mi prosić Pana o wyjaśnienie wielu moich życiowych spraw, mojej życiowej przypowieści. Ja mam prosić o wyjaśnienie. Do Pana należy czy i na ile mi wyjaśni a na ile pozostanie ona dla mnie tajemnicą, którą ostatecznie i do końca zrozumiem w domu Ojca.
Syn Człowieczy sieje zawsze to co dobre, dobre nasienie na roli, którą jest świat, także świat, w którym ja aktualnie żyję, pracuje, uczę się, odpoczywam, mieszkam. Tym dobrym nasieniem jest Jego słowo, są ci, którzy z Nim zjednoczeni budują Boże królestwo.
Jakie jest na dziś moje zaangażowanie w budowę Bożego królestwa na ziemi? Czy należę do synów królestwa? Czy jestem dobrym nasieniem w ręku Bożego Siewcy?
Diabeł, nieprzyjaciel uczyni wszystko, aby na roli jaką jest świat, posiać jak najwięcej chwastu. On tak naprawdę nie ma własnych nasion. On usiłuje z dobrych nasion Bożego Siewcy, czyli synów królestwa, uczynić złe nasiona, nasiona chwastu, synów Złego.
Nigdy nie dam się przerobić! Za żadne pieniądze i inne skarby świata nie zgodzę się na zagranie roli złego charakteru. Ja pragnę w żniwa czasów ostatecznych trafić do Bożego spichlerza.
Dobry Siewca czeka do żniw, daje szansę. W przeciwieństwie do natury, gdzie chwast nigdy nie stanie się dobrym ziarnem, syn Złego może się nawrócić i stać się synem królestwa.
Ja nie będę czekał, nie będę odkładał czasu przemiany, czasu nawrócenia. Ilekroć spostrzegę, że przemieniam się w syna ciemności, jak najszybciej udam się na przemieniający zabieg w syna światłości w sakramencie pokuty. Wykorzystam każdą szansę jaką daje mi Dobry Siewca.
Pomodlę się za wypoczywających, aby nie zapomnieli o Panu Bogu i postępowali jak synowie królestwa.
III. Oratio:
Teraz ty mów do Boga.
Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia,
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo miłosierny.
Wejrzyj na mnie
i zmiłuj się nade mną...
(Ps 86,15-16)
IV Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą.
Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy
*****
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej - www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/index1.php?st=cale&typ=lectio
17 lipca 2011 r.
XVI NIEDZIELA ZWYKŁA - rok A
I. Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: "Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!" On odpowiedział: "Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
(Mt 13,36-39)
II. Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?"
Pan spełnia prośbę uczniów i wyjaśnia im znaczenie wcześniej opowiedzianej przypowieści.
Trzeba mi prosić Pana o wyjaśnienie wielu moich życiowych spraw, mojej życiowej przypowieści. Ja mam prosić o wyjaśnienie. Do Pana należy czy i na ile mi wyjaśni a na ile pozostanie ona dla mnie tajemnicą, którą ostatecznie i do końca zrozumiem w domu Ojca.
Syn Człowieczy sieje zawsze to co dobre, dobre nasienie na roli, którą jest świat, także świat, w którym ja aktualnie żyję, pracuje, uczę się, odpoczywam, mieszkam. Tym dobrym nasieniem jest Jego słowo, są ci, którzy z Nim zjednoczeni budują Boże królestwo.
Jakie jest na dziś moje zaangażowanie w budowę Bożego królestwa na ziemi? Czy należę do synów królestwa? Czy jestem dobrym nasieniem w ręku Bożego Siewcy?
Diabeł, nieprzyjaciel uczyni wszystko, aby na roli jaką jest świat, posiać jak najwięcej chwastu. On tak naprawdę nie ma własnych nasion. On usiłuje z dobrych nasion Bożego Siewcy, czyli synów królestwa, uczynić złe nasiona, nasiona chwastu, synów Złego.
Nigdy nie dam się przerobić! Za żadne pieniądze i inne skarby świata nie zgodzę się na zagranie roli złego charakteru. Ja pragnę w żniwa czasów ostatecznych trafić do Bożego spichlerza.
Dobry Siewca czeka do żniw, daje szansę. W przeciwieństwie do natury, gdzie chwast nigdy nie stanie się dobrym ziarnem, syn Złego może się nawrócić i stać się synem królestwa.
Ja nie będę czekał, nie będę odkładał czasu przemiany, czasu nawrócenia. Ilekroć spostrzegę, że przemieniam się w syna ciemności, jak najszybciej udam się na przemieniający zabieg w syna światłości w sakramencie pokuty. Wykorzystam każdą szansę jaką daje mi Dobry Siewca.
Pomodlę się za wypoczywających, aby nie zapomnieli o Panu Bogu i postępowali jak synowie królestwa.
III. Oratio:
Teraz ty mów do Boga.
Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia,
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo miłosierny.
Wejrzyj na mnie
i zmiłuj się nade mną...
(Ps 86,15-16)
IV Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą.
Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy
*****
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej - www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/index1.php?st=cale&typ=lectio
Subskrybuj:
Posty (Atom)